Het wordt hier langzaamaan voorjaar, eindelijk! De sneeuw is voor het grootste gedeelte weg. Hier en daar ligt er nog wat op de bospaden en langs de weg in de ‘ditches’ onder de bomen, in de schaduw. Dat wil niet zeggen dat we nu niet meer sneeuw kunnen krijgen, nee hoor, niets is minder waar. Er kan maar zo weer een pak (meestal) natte sneeuw vallen. En dat is dan ook zo weer weg. Poor man’s fertilizer wordt dat genoemd. Nou dat kunnen we dit jaar wel gebruiken met de kunstmest prijzen!
Afrastering op orde
Wel heeft de sneeuw net als elk jaar ook de nodige schade aangericht. De omheining van de buitenbak is op meerdere plaatsen gebroken. De afrastering om de weilanden heen is ook op verschillende plaatsen naar beneden getrokken door de sneeuw en naaldbomen zijn omgevallen. Bomen opruimen en afrastering maken, dat zijn dus typische voorjaarswerkjes die hier bijna elk jaar terugkomen. De afrastering moet goed op orde zijn want er zijn twee veulentjes geboren!
Eindelijk succes met diepvries sperma
Het eerste merrieveulentje kondigde zich op 9 april al aan. Ik had Wiecke, de moeder, al een tijdje in de gaten gehouden. Het was haar eerste veulen dus dan weet je nog niet hoe lang ze met “doppen” staan enzovoort. Nou het ging keurig. Wel een week te vroeg maar de tekenen waren er duidelijk. Dikke melkachtige kegels. Voor de eerste keer moeder..dus nog niet meteen onder de indruk van dat kleine grut! En dat moet nog drinken ook. In het begin heb ik Wiecke vastgehouden, met goed hulp van Inge (vriendin die hier toevallig was!). Een beetje uitmelken zodat de druk wat van de uier af komt. Hier doen de meeste fokkers dat steevast. Ze geven het veulen de eerste biest vanuit een flesje en daarna laten ze het stel even met rust om te ‘bonden’. Dat doe ik normaal gesproken niet. Alleen als ik denk dat het veulen echt niet op tijd genoeg melk krijgt. Gelukkig is dit veulen een pittige dame die niet meteen de moed opgeeft! Een doorzettetje.
De nageboorte kwam er niet vlot af. Dus 4 uur na het veulenen heeft Wiecke wat oxytocine gekregen en een uur later weer. Langer wachten doe ik niet, ik heb het idee, hoe langer je wacht hoe moeilijker het wordt. Wiecke is nu een hele lieve moeder, trots op haar kleine. We kunnen zo de stal in om met Uniecke (Matthys 504 X Tsjalle 454) te knuffelen. Dit veulen is fijn gebouwd en zeer correct op de benen. Een veulen met veel ‘snitt’. Ze heeft de mooie puntige oortjes van beide ouders geërfd. Het is altijd weer afwachten hoe zo’n combinatie uitpakt.
Wiecke en Uniecke (Matthys 504 x Tsjalle 454)
Weicke en Uniecke
Wunder maakte ons eerste paasdag blij met een merrie veulen! Twee merrie veulentjes dit voorjaar, echt een wonder. Mede omdat ik al zo lang geprobeerd heb veulens te fokken van diepvries sperma (zie paar blogs geleden) Zo blij ook met dit veulen. Dit is Wunder haar derde veulen en zij weet ondertusen wel hoe het gaat. Ze had al een paar dagen kleurloze drupjes aan de spenen. En dan echte melk druppels, dus het veulen komt binnenkort! En zo was het ook. Diezelfde nacht kreeg ze haar veulen. Maar dit veulen is solide, op het eerste gezicht dacht ik dat het een hengstje was, gewoon omdat het voor twee weken te vroeg al zo’n stevig ding is! Wunder haar veulen was dus ook vroeg. Ze is dolblij met haar Nane 492-dochter en je moet echt oppassen wanneer je de box in wilt. Zelfs buiten de box krijg je haar veulen niet te zien, ze gaat er voor staan. Ja, elke moeder is anders. Maar Wunder houdt ook erg van brokjes. Dus, ik neem een handje vol mee en dan is het gemakkelijk om haar vast te houden of vast te zetten wanneer we met het veulen moeten werken. Als het veulen ouder wordt, neemt het beschermende gedrag ook langzamerhand af. Dit veulen is Trude genoemd. Naar de eerste Model Preferente merrie van mijn ouders, een speciale merrie, waar ik mee opgegroeid ben. Wie weet wordt deze Trude net zo speciaal. Het is een hoog benig veulen met een mooi front. Dus ook erg tevreden over dit veulen. En ja natuurlijk ben ik bevooroordeeld 😉
We genieten volop!
Wunder en Trude (Nane 492 x Tjsalle 454)
Vooruit plannen
April was druk met het veulenen en de kleintjes verzorgen. Het weer is nog koud en nat. Dus niet zo veel buiten. Ik kan niet wachten om ze samen in de wei te zien dartelen! Hoop dat het weer snel wat beter wordt. En succes wil je graag herhalen, dus meer diepvries sperma importeren. Wat is de beste manier? Omdat in dit gebied slechts kleinschalig gefokt wordt proberen we samen te werken met andere fokkers, om het de moeite waard te maken. Diepvries sperma importeren is duur en er komt veel papierwerk bij aan te pas. In heel Canada is er geen goedgekeurde dekhengst. Dus ik ben van diepvries afhankelijk, ook vanwege mijn locatie. Vers gekoeld importeren vanuit de USA is voor mij niet tijdseffectief en wordt ook erg duur. Het is moeilijk te geloven dat van af de eerste pogingen 17 jaar geleden, het zo lang geduurd heeft. Af en aan proberen. Van slecht sperma naar beter sperma, naar een andere techniek. Al doende leert men! Het is nu tijd om van de veulentjes te genieten!
Trude (Nane 492 X Tjsalle 454)
Eerste samenkomst van 2022 voor de ACFHA
Het was koud en druilerig voor onze eerste samenkomst van de Atlantic Canada Friesian Horse Association op 30 april jl. Het is al even geleden dat we een “in person” vergadering hebben gehad. We mochten twee nieuwe leden verwelkomen! Daar zijn we erg blij mee. We zijn een kleine groep, maar we groeien! Het was een succesvolle dag. Eerst vergaderen, daarna lekker eten. En ‘s middags tijd voor vraag en antwoord, gevolgd door demonstraties en keuringstips. Het was een geslaagde dag. Nu de regels hier rondom Covid-19 eindelijk wat versoepelen, zien we er naar uit om weer meer dingen te kunnen organiseren met de ACFHA…
