Stiekem begint het toch wel een beetje te kriebelen. Onze Stermerrie Roza fan de Kromme Jelte is inmiddels door de 10 maanden heen in de dracht. Hopelijk wordt het haar twaalfde veulen. Tot nu toen heeft ze ieder jaar haar veulens precies op 11 maanden dracht gekregen. Misschien een keer een dag voor de uitgerekende datum of een dag erna, maar tot nu toe geen hele vreemde dingen zoals bij onze Stermerrie Nanja van het Leuven vorig jaar.…
Alles komt goed
Zij beviel uit het niets zonder voortekenen van mijn merrieveulen Nine, twee weken voor de uitgerekende datum. Gelukkig was alles goed maar met dat in het achterhoofd kijk ik toch net iets vaker naar het uier van Roza en let net iets meer op haar gedrag. ‘Alles komt goed’, zegt Hessel. ‘Roza doet het net als andere jaren.’ Maar om het nog net iets spannender te maken gaat Hessel nog net de week voordat ze moet veulenen nog even een weekje op vakantie…. ‘Het komt goed Es’, zei Hessel. ‘Je hebt het nu een paar keer meegemaakt je kan het nu alleen. En mocht het echt niet goed gaan dan bel je mijn zoon of schoondochter, beiden dierenarts. Maar ach, vorig jaar met Nine is het je ook gelukt.’ Ok dacht ik bij mezelf, dat is ook zo en als Hessel vertrouwen in mij heeft dan moet ik ook in mezelf geloven! Het komt goed…
Van klein naar groot en stoer
Ik kan in ieder geval bijna niet meer wachten totdat de kleine er is. Dit jaar verwachten we 1 veulen omdat onze tweede Stermerrie Nanja niet drachtig is geraakt. Zo jammer, want wat was het leuk afgelopen jaar met twee veulens. Hoe ze met zijn tweeën spelen en de wereld ontdekken, echt geweldig om te zien. En het is natuurlijk helemaal leuk dat ze nog steeds samen zijn. Maar inmiddels zijn Nine en Maike al hele paarden aan het worden. Nine is net 11 maanden en Maike wordt dat over twee weken. Ik kan me bijna niet meer voorstellen hoe klein ze waren toen ze geboren werden. Zo klein en kwetsbaar en afhankelijk, en nu al zo groot en stoer.
Afgelopen week was het tijd om ze weer te enten tegen Rhino. En wat waren ze braaf, dapper bleef Nine staan terwijl Hessel haar de injectie gaf. Daarna was het weer tijd voor de hoefsmid. Dit vinden ze toch een iets minder leuke bezigheid. Ik oefen regelmatig met Nine maar dan hoeft ze natuurlijk minder lang haar benen omhoog te houden als bij de smid. Al met al is het toch gelukt en staan ze er alle drie weer netjes bij.
Gouden slippertjes
Als je de hoeven van Nine bekijkt dan kan je je bijna niet voorstellen dat ze geboren is met zachte hoefjes. Dit worden ook wel de “gouden slippertjes” genoemd. Deze zachte hoeven zorgen ervoor dat het veulen de baarmoeder van de merrie niet beschadigt tijdens de dracht. Het veulen wordt, als het goed ligt, met de voorbenen naar voren geboren. Als het veulen deze “gouden slippertjes” niet zou hebben dan zou het geboorte kanaal van de merrie kunnen beschadigen met alle gevolgen van dien. Zodra het veulen geboren is beginnen deze slippers uit te drogen omdat ze in aanraking komen met de lucht. Na ongeveer 30 minuten zal het veulen de eerste pogingen gaan doen om te gaan staan. Als het veulen na deze pogingen na ongeveer een uur staat zullen de hoeven van het veulen direct verharden en hun juiste vorm aannemen. Wat zit de natuur toch mooi in elkaar dat dit zo geregeld is. Na dit wonder wordt de hoef in de eerste levensweken en jaren voor de toekomst gevormd. Als een veulen geboren wordt zijn de hoefbeentjes in de voor en achterhoeven gelijk. Maar door het bewegen van het veulen in de eerste weken veranderen de hoefbeentjes van de achterhoeven ten opzichte van de voorhoeven.
Hoefbeentakken uitgroeien
Na drie jaar is de hoef aan de buitenkant volgroeid maar aan de binnenkant beginnen de hoefbeentakken dan pas uit te groeien en te verstevigen. Een veulen wordt eigenlijk geboren met een smalle hoef. Door veel te bewegen op harde ondergrond krijgen de hoeven tegendruk waardoor ze zich gaan spreiden. Te lang op een zachte ondergrond is daarom niet verstandig. Maar als ik kijk naar Nine haar hoeven dan ziet dat er prima uit. Ze loopt vanaf haar geboorte overdag buiten en toen ze na vier maanden naar de opfok ging samen met Maike kwam ze helemaal in een paradijs. Een inloop stal, een verharde paddock en een stuk land. Niet alleen voor haar hoeven de perfecte plek maar ook voor haar welzijn. Ze kunnen zelf beslissen wanneer ze naar binnen gaan. Tot mijn verbazing blijven ze toch opmerkelijk vaak buiten, blijkbaar vinden ze dat toch het prettigst.
Ik kan in ieder geval niet meer wachten en ben nu toch echt aan het aftellen. Iedere dag duik ik onder Roza om te kijken hoe het uier ervoor staat. Vandaag liet ik haar nog even los lopen in de bak. En ondanks dat ze zover in de dracht is, blijft het toch echt een statige, trotse merrie. Met opgeheven hoofd en de staart erop draafde ze door de bak met af en toe zelfs een jolige bok erbij. Het ziet er gezond uit en dat is het belangrijkste. Na haar bokkesprongen liep ik op haar af en klikte het touw vast aan haar halster. Samen liepen we terug naar haar stal. Eenmaal op stal keek in haar mooie bruine ogen en zei, hou het veulen maar mooi bij je. Hopelijk is Hessel terug als je gaat veulenen. Ze keek me aan en het leek of ze me begreep en duwde haar hoofd tegen me aan, ze gaf me vertrouwen. Het was net ofdat ze wou zeggen samen redden we het…. Ik kroelde door haar manen en zei, zo is het Roza samen redden we het. Het komt goed….
