Blog Margriet: fokken is nooit vanzelfsprekend…..

Facebook deelt een herinnering met me. Een herinnering van zes jaar geleden alweer, een herinnering die we nooit zullen vergeten. We hadden een pleegmerrie gevonden. Want tja, het gaat dit jaar (wederom) voorspoedig met het veulenen, maar dat is niet vanzelfsprekend……..

Twee Modeldochters

De herinnering zes jaar geleden ging over Edou fan Fjildsicht Ster Preferent Prestatie A (Nanno 372 x Jurjen 303). Ze heeft maar liefst twee Model dochters: Rixt (Mintse 384) en Yfke fan Fjildsicht (Harmen 424). We kregen de kans Edou te kopen van Wietse en Grietje Wybinga. Ze was toen drachtig van Tsjalle 454 en kreeg een zeer luxe merrieveulen Yildou fan Wettersicht, inmiddels Stermerrie. Na een paar weken kregen we Edou nog een keer drachtig van Tsjalle 454.
Het volgende voorjaar kwam de werpdatum steeds dichterbij, dus we waren waakzaam. Zo kwamen we op een zaterdagavond om een uur of zeven thuis. Meteen naar Edou gegaan en nog even haar box gemest. Toen ik haar box schoon had ging ze meteen liggen. Ik dacht nog wat een dankbaar werk toch altijd. Maar Edou ging weer staan en weer liggen. Ik liep naar Gert en zei, ik denk dat het bij Edou gaat beginnen. ‘Nou dat is dan mooi voor de nacht’, zei Gert nog.

Foute boel

Edou lag inmiddels weer, maar er was nog niets te zien. Ik bleef bij haar zitten, ze ging weer staan en begon weer wat te eten. Gert zei: ‘laat haar maar even met rust.’ Maar telkens als ik wegging werd Edou heel onrustig. Iets in mij zei dat dit niet goed was. We waren ook extra angstig omdat we vroeg in dat voorjaar een merrie, Djoke fan Fjildsicht (Maurus x Beart), waren verloren door een verkeerde ligging van het veulen, waarbij zowel Djoke als het veulen het niet hadden gehaald.
Gert belde om deze reden ook extra snel de dierenarts. Ik zie haar nog haar schort aandoen met de woorden: ‘de kans dat er iets misgaat is zo klein. Het zou wel heel raar zijn als jullie dit twee keer meemaken.’ In die tijd hadden we vier fokmerries. Totdat de dierenarts haar hand bij de merrie naar binnen bracht. ‘O nee, dit is foute boel’, zei ze. Op zo’n moment slaat de grond onder je voeten vandaan. Het veulen van Edou lag in een dwarsligging. Dat betekende dat het veulen nooit in het geboortekanaal kon komen. Edou moest een keizersnede ondergaan. Tijdens de rit naar de Dierenkliniek in Wolvega werd er geen woord gezegd, wat een spanning en een ellendig gevoel geeft zo’n situatie. Het moment dat we in Wolvega aankwamen vergeet ik nooit meer. Edou draafde dapper en vol trots de kliniek binnen, achteraf zo haar dood tegemoet.

Keizersnede

De keizersnede werd uitgevoerd en er werd een gezond en ook nog mooi recht hengstveulentje geboren. Veulens die in een dwarsligging hebben gelegen worden nogal eens krom geboren maar bij dit prachtige veulen was dat niet geval. We noemden hem Bjuster fan Wettersicht. De volgende ochtend kwamen we bij Edou en Bjuster op bezoek en alles leek goed. Wat een opluchting, echter de dag erna werd Edou hoefbevangen en is na een week van allerlei zorg toch overleden. Wat een verdriet.
We hadden via Facebook (vandaar die herinnering) snel een pleegmerrie gevonden. Familie Wink hadden een veulen verloren en wilden hun merrie wel beschikbaar stellen. Het koppelen van de merrie en Bjuster lukte, maar helaas bleek na een aantal weken dat hij in het begin niet genoeg afweerstoffen had kunnen opnemen, zodat hij aan een bacterie overleed.

Er komen ook weer mooie momenten

Dit is dan de keerzijde van het fokken. Alle moed zakt je dan in de schoenen. Ik vroeg me echt af willen we dit wel? Maar toen dacht ik aan de woorden van mijn vader, die altijd zei: je moet altijd doorgaan, want dan komen er ook weer mooie momenten! En die zijn er zeker gekomen dat jaar erna kwam de goedkeuring van Tymen 503. En nog vele mooie momenten erna. Alleen is fokken voor mij nooit meer vanzelfsprekend geworden, en zijn we altijd weer extra dankbaar en blij als alles weer gezond geboren is!

Vorig artikelFriese dravers trainingsdag op 20 mei
Volgend artikelWilma’s vlog: op bezoek bij Phryso-blogger Margriet Griffioen