Na de goedkeuring van Tymen 503 leek het ons mooi om zelf één van de de eerste veulens van Tymen 503 te krijgen. We hebben bekeken welke van onze merries door Tymen 503 gedekt konden worden. Dat bleken er niet zoveel, want we hebben veel familie van hem in onze stal. Maar bij Doete fan Fjildsicht Ster Preferent (Sape 381 x Jurjen 303) bleek de inteelt mooi laag. Doete was niet drachtig dat jaar, dus we hebben Doete vroeg gedekt. Doete zou half januari het jaar erop (2019) uitgerekend zijn. Ondanks dat het vroeg in het seizoen was waren er dat jaar toch al een paar veulens geboren bij andere merries en zo zijn we nog bij Margreet van Veen gaan kijken naar het eerste veulen. Dat was prachtig om te zien en het deed ons hoopvol uitkijken naar onze eerste Tymen 503….
Een vlotte bevalling, maar toen…
En toen was het Doete haar beurt. Op zaterdagmorgen 25 januari begon het bij Doete. Het was een vlotte bevalling en wat waren we blij met het merrieveulen. We noemden haar Juwiel fan Wettersicht. Vrienden van ons kwamen kijken en we zaten aan beschuit met muisjes om het te vieren toen we op de camera zagen dat Doete helemaal plat ging liggen. Haar nageboorte was er net afgepeld en we dachten dat ze daar last van had. Maar Doete werd met het kwartier slechter. Dus de dierenarts weer gebeld en bij het temperaturen bleek dat ze ondertemperatuur had. Dit was niet goed en kon duiden op een inwendige bloeding. Later bleek dat er een ophangband van Doetes baarmoeder gescheurd was en dat was voor Doete fataal.
Nooit vergeten we haar vechtlust om in leven te blijven en haar veulen te kunnen voeden. Helaas moest ze strijd opgeven. En toen stonden we daar met een veulentje van 24 uur oud. Na een bloedtest bij het veulen bleek dat ze nog genoeg biest had gekregen. Juwiel was nogal bijdehand en dronk snel uit de fles. Dit moest echter de eerste paar dagen om de twee uur, dag en nacht. Ons hele gezin werd ingezet en zo wisselden we elkaar af. Ondertussen waren we druk om een pleegmoeder te vinden, maar omdat het zo vroeg in het seizoen was bleek dit niet zo eenvoudig.
Juwiel in de week dat ze alleen was
Pleegmerrie gevonden
Na een week zagen we een berichtje op Facebook. Gert heeft gebeld en het bleek om een merrie bij Anton Schut en zijn vrouw te gaan. Deze merrie was Hadewich, de moeder van Foeke 520. Zij had een veulen verloren en we mochten proberen om ze te koppelen. Dus wij met Juwiel naar de familie Schut. Een dierenarts heeft het koppelen begeleid, dat moest in alle rust. De merrie krijgt dan een middel zodat het lijkt alsof ze een bevalling door maakt. Alleen Anton was hierbij, en wat was de opluchting groot en vol emotie toen hij door de keukendeur kwam, zijn duim omhoog met de woorden, ‘het is gelukt!!’
Juwiel en haar pleegmoeder Hadewich
Zes entermerries is wel wat veel
Na het afspenen was Juwiel uitgegroeid tot een mooi ontwikkeld veulen waar geen achterstand aan te zien was. Het voorjaar daarna hadden we maar liefst zes entermerries die zich mooi ontwikkelden. Zes is wel veel dus er moesten een paar weg. Een hele moeilijke beslissing, maar omdat we al drie dochters van Doete hebben, was Juwiel ook één van de aangeboden enters. En daar kwam een jonge beginnende fokster op af, Jantine Akkerman. Zij wilde beginnen met een merrie uit een mooie lijn. Ze viel voor Juwiel en kocht haar. En dan moet je haar dus weg gaan brengen. Juwiel die bij ons een apart plekje in ons hart heeft. Moeilijk, maar dit gevoel verdween op slag toen we met Juwiel op haar nieuwe plek aan kwamen. Zo prachtig dat vader, moeder, tante, oma, broer en Jantina stonden te wachten toen we aankwamen. Een betere plek kan je dan niet wensen.
Ster eerste premie
En nu stond ze daar dan afgelopen woensdag op de locatiekeuring bij de Gebroeders van Manen. Trots, modern en ze liet hele sterke atletische gangen zien. Ze werd bekroond met een eerste premie! Hoe trots kun je dan zijn.
