In de finale van de KFPS-competitie klasse M-dressuur Mennen in Sonnega was het Ilona Woltman die er met de winst vandoor ging. Tijdens de selecties was het superspannend, maar in de finale zelf behaalde Ilona met haar Romke PJ (Folkert 353) verreweg de hoogste score.
De prestatie van de menster uit Groningen is met name razend knap als je bedenkt dat ze met één hand ment. Ilona, die nu 32 jaar is, vertelt: “Ik heb een hemiparese waardoor mijn rechterkant niet goed functioneert. Mennen doe ik dus met mijn linkerhand.”
Veel vertrouwen
Ondanks dat Romke PJ héél gevoelig is en veel looplust heeft, voelt Ilona zich veilig op de bok als ze achter hem zit. “Ik kocht hem toen hij drie jaar was. Hij kwam rechtstreeks uit de opfok en ik heb hem zelf beleerd. Nu is hij vijftien, we kennen elkaar door en door, en dat is ook waarom ik hem vertrouw. We startten op een gegeven moment in de klasse ZZ, maar omdat het achteruit ging met mijn aandoening, en ik moest wennen aan het sturen met één hand, ben ik een paar klassen teruggegaan.”
Energie voor tien
De menster laat weten dat ze zonder de hulp van Janet Wijbenga haar sport niet zou kunnen beoefenen. “Mennen is sowieso al lastig als je in je eentje bent; voor mij is de helpende hand onmisbaar. Janet is nu ook wedstrijden gaan mennen, daar help ik haar dan weer mee.”
Voor Romke is het geen enkel probleem dat hij twee keer in actie moet komen op een wedstrijddag. “Vaak moet Janet als eerste – zij ment in de klasse L. Dat betekent dat zij dan al minimaal een half uur losgewerkt heeft, daarna een proef en uitstappen… ze is dus al zo minstens drie kwartier aan de gang. Maar als ik er later achter ga zitten voor mijn proef, heeft hij nog altijd energie voor tien. Het is dan alsof hij nog niks gedaan heeft.”
Karakterpaard
Naast zijn werklust noemt Ilona het feit dat Romke echt een ‘paard’ is, met veel front, als zijn grote voordeel. “Er komt echt iets binnen, het is geen paard dat je over het hoofd ziet”, aldus Ilona. “Hij is een paard met veel karakter, dat zie je ook aan hem.”
Ilona heeft altijd al iets met Friese paarden gehad; ze is als het ware groot geworden met het ras. “Ik vond ze prachtig en stoer. Bij Stalhouderij Nieboer, waar ik als bedrijfsleider heb gewerkt, hadden ze ook altijd Friezen. Zo kwam het dat ik ook een Fries kocht. Romke heette toen trouwens Stalhouderij Nieboer’s Romke. Nu draagt hij de initialen van Pieter & Janet Wijbenga, waar hij nu staat, in Oudwoude.”
”Als hij de bel hoort, is hij vertrokken”
De combinatie start ook in de discipline Vaardigheid. “Dat vergt nog wel enige oefening. Omdat ik met mijn ene hand geen lussen kan leggen, zoals gebruikelijk is bij het sturen, rijd ik met speciale leidsels met een soort stangetje tussen de linker- en rechter leidsel. Het was lang zoeken naar de juiste afstelling. En nog altijd is dat snelle sturen zoals je dat in de vaardigheid moet doen, niet gemakkelijk. Maar ik blijf het wel doen hoor, want Romke vindt het geweldig. Daar komt dat hete van hem wel weer naar voren: als hij de bel hoort, is hij vertrokken!”
Wat een ‘no go’ is voor Ilona, is samengesteld mennen. “Dat is echt te lastig, en wellicht zelfs gevaarlijk als ik niet op tijd instuur. Bovendien duren samengestelde wedstrijden meerdere dagen, dat is voor mij ook niet handig.”
Nieuwe doelen
In de dressuur en vaardigheid ziet Ilona echter uitdaging genoeg. “Corona gooit nu even roet in het eten, maar als deze periode voorbij is, ben ik van plan om in het Z te gaan starten met Romke PJ. Daar kijk ik wel naar uit, ik denk dat we er klaar voor zijn.”
Romke is nu vijftien jaar; en hoewel hij nog lang niet ‘oud’ is, kijkt Ilona ook wat dat betreft naar de toekomst. Het zou leuk zijn om er een ander, jong paard naast te hebben. We zijn wel een beetje aan het kijken, maar er is geen haast bij.” Over het antwoord op de vraag aan welk ras ze denkt voor een tweede paard, hoeft Ilona niet na te denken. “Een Fries natuurlijk, wat anders?!” (cd)
Foto: Johanna Faber
