Op donderdag 4 mei is Louise Hompe (68) overleden. Louise was sinds 1985 betrokken bij het KFPS waarvan 15 jaar als inspecteur. Louise werd in 2020 onderscheiden met de gouden KFPS speld als waardering voor haar tomeloze inzet voor het Friese paard.
Zowel in binnen- als buitenland verdiende ze veel respect en aanzien met haar grote deskundigheid, open en inspirerende communicatie en enorme betrokkenheid. Met het overlijden van Louise verliest het KFPS een waarachtig ambassadrice van het Friese paard en bovenal een innemende en ‘koninklijke’ persoonlijkheid.
Daarnaast, en misschien wel bovenal, was ze een succesvol fokker van Friese paarden. KFPS stamboekhengsten Tsjalke 397 en Gaije 295 werden geboren uit de fan ‘e Grupstal fokkerij die ook in de vrouwelijke lijn fraaie én sportieve resultaten leverde. Afgelopen zomer won de door haar en partner Ralph Wijnmaalen gefokte Farah Diba fan ‘e Grupstal Ster AAA de Pavo Fryso Bokaal bij de vijfjarige paarden. Haar fokkerij heeft ze doorgegeven en is in goede handen bij haar paardendochter Marit van Ingen Schenau.
Louise was de eerste vrouwelijke inspecteur van het KFPS. In 2020 nam ze afscheid als inspecteur en was ze voor het laatst als voorzitter tijdens de Hengstenkeuring actief. Ze wilde ruimte geven aan jongeren omdat ze het belangrijk vond om jongeren te ‘boeien en binden.’ Daarbij bleef ze jurywerk verrichten, en was vooral een motiverende vraagbaak voor iedereen die wat wilde weten over het haar zo geliefde Friese paard. In november 2021 verscheen er met Louise een uitgebreid interview in Phryso met als kop: ‘Friese fokkers mogen trots zijn op hun erfgoed.’
Louise kreeg in 2010 borstkanker, in 2021 werden nieuwe uitzaaiingen geconstateerd. Ze wist moedig, strijdvaardig en altijd positief, telkens weer op te krabbelen. Afgelopen Hengstenkeuring was ze alle drie dagen te vinden op de eerste rij in het WTC in Leeuwarden. Tot op het laatst bleef ze betrokken bij alles wat er rondom het Friese paard, het KFPS en haar collega’s van het jurycorps speelde.
Louise was een zeer veelzijdig mens. Ze werkte tot augustus 2021 als opleidingsmanager bij het Alfa College in Groningen. Naast haar toewijding voor het Friese paard was ze ook Flamenco danseres, schreef ze drie autobiografische boeken, waarbij haar laatste boek – in reservetijd geschreven zoals ze het zelf zei – twee weken voor haar overlijden verscheen.
Het KFPS wenst haar partner Ralph, familie en allen die haar liefhebben sterkte met dit grote verlies.
‘ Een lege plek om te blijven’
XIII
Paarden waren ver weg, met dit vergezicht
Heb ik het moeten doen, ik heb niet geweten
Dat ik onder hen graasde en was.
Nu ik weer paard ben, af en toe, zoals nu,
is mijn lijf zwaar en gelukkig geworden van al
dat gras. Het is vreemd om te zijn wie je bent,
een paard, ver weg in de wei.
Zij heeft mij gevraagd hoe het onder de mensen
was. Geen mens had mij dat ooit gevraagd. Dank
je, heb ik gezegd. Dat was niet haar bedoeling.
Als het mist, zie ik haar kop boven de mist
als het regent, glimt ze alsof haar hele
lichaam huilt, als de zon schijnt,
schommelt ze met haar kont. Allemaal
voor mij, dat zie ik wel.
Rutger Kopland
Uit het Boek: wie zegt dat mijn leven saai is, auteur Louise Hompe
