Een Koninklijke naam heeft ie al, en nu loopt de achtjarige Rembrandt van het Donckse Hof (Wylster 463 x Anton 343) ook daadwerkelijk in de Koninklijke Stallen. ‘Daar hebben we Rembrandt een groot plezier mee gedaan’, aldus zijn oud-eigenaresse Pietje Boel. ‘Van recreatiepaard is hij Koninklijk paard geworden.’
Zelf opgeleid
Pietje kocht Rembrandt als tweejarige voor de recreatie. ‘Ik was meteen helemaal weg van zijn prachtige uitstraling en hij leek heel groot te worden’, motiveert ze de aankoop. ‘We fokken zelf ook, maar onze merrie fokt wat compact, terwijl ik nog wel lang bent.’ Pietje maakte de ruin zelf zadelmak, beleerde hem helemaal zelf en deelde lief en leed met hem. De laatste tijd kon ze hem vanwege slijtage aan haar knie minder rijden, haar bijrijdster had ook wat fysieke klachten en Pietje haar dochter is zwanger. ‘Dan denk je erover na wat het beste voor je paard is. Hij is in de kracht van zijn leven en wil lekker werken.’
Telefoontje
Om zich alvast voor te bereiden op een eventuele verkoop liet Pietje haar paard afgelopen zomer klinisch en röntgenologisch keuren. ‘Dan weet je wat je te verkopen hebt, maar dat verkoopmoment schoof ik eigenlijk nog voor me uit. Kan komende winter ook nog, dacht ik.’ Het was anderen echter wel ter ore gekomen en zo kreeg Pietje een telefoontje van de chef van de koetsstal van het Koninklijk Huis. ‘Hij kwam kijken of Rembrandt het type had dat ook bij hun andere paarden paste, en hoe zijn karakter is.’
Op proef
Lang verhaal kort maken: ze wilden hem graag kopen, vertelt Pietje. ‘Maar op voorwaarde van een proefperiode. Dan twijfel je eerst wel even, maar het is eigenlijk ook heel logisch dat ze hem wilden proberen, want hij moest nog beleerd worden voor de kar.’ De kosten voor training en stalling, en een verzekering kwamen voor de potentiële koper en zo ging Rembrandt naar Marcel van Bruggen om te beleren. Dat was na twee weken al geregeld en toen volgde het laatste ‘examen’, vertelt Pietje. ‘Door de binnenstad van Den Haag.’ Ook daarvoor slaagde Rembrandt met vlag en wimpel en zo werd de koop definitief gesloten. ‘We mochten mee om hem weg te brengen naar Paleis het Loo’, vertelt Pietje. Rembrandt kon vertrouwd raken met de andere paarden, het personeel en lopen voor de koets. ‘In de bossen van Apeldoorn heeft hij ook in het vierspan gelopen.’ Pietje kreeg en rondleiding op Paleis het Loo (haar man Gerard moest werken en kon helaas niet mee) en dat aanbod heeft ze ook voor de Koninklijke Stallen in Den Haag, waar Rembrandt nu staat.
Mooie plek
Al met al dus een heel dubbel gevoel, geeft Pietje toe. ‘Een mooiere plek kan hij eigenlijk niet krijgen. Hij gaat regelmatig lekker naar buiten, heeft altijd contact met andere paarden en ik heb gemerkt dat hij het aangespannen werk veel leuker vindt dan onder het zadel rijden. Eigenlijk hadden we Rembrandt geen groter plezier kunnen doen.’
Video: Rembrandt loopt rechtsvooraan, onder het zadel.
